چرا کنفرانس مدیریت بحران و HSE ؟

    علاوه بر حوادث طبیعی، بسیاری از حوادث در بخش صنعت رخ می‌دهد که می‌توان عامل اصلی آن را عدم وجود نیروهای متخصص در بخش ایمنی محیط انجام پروژه‌ها دانست. آهنگ شتابان توسعه صنعتی در کشور روز به روز نیاز مبرم به نیروی انسانی سالم و تندرست را متجلی می‌سازد. علاوه بر آلودگی‌های زیست‌محیطی ناشی از استقرار و فعالیت واحدهای صنعتی، گزارش سازمان بهداشت جهانی حاکی از آن است که هر ساله 200 هزار نفر فقط بر اثر حوادث ناشی از کار در سراسر جهان جان خود را از دست می‌دهند و در مجموع سالانه 125 میلیون حادثه کاری در جهان رخ می‌دهد که سهم اعظم آن حوادثی است که منجر به نقص عضو و جراحات گوناگون شده و زیان‌های مالی و ضایعات انسانی متفاوتی را دارد. بررسی‌های آماری نشان داده است که در برخی از کشورهای توسعه یافته به علت اینکه در بیش از 500 محیط کاری میزان آسیب‌ها به 50 درصد کمتر از میانگین کاهش یافته است، سالیانه 110 میلیون دلار ذخیره می‌گردد. این در حالی است که بیماری‌ها و آسیب‌های ناشی از کار بیش از 20 میلیارد دلار هزینه مستقیم و 8 تا 32 برابر آن هزینه‌های غیرمستقیم به اقتصاد آن کشور ضرر وارد می‌کرد. از سوی دیگر تحقیقات نشان داده است به ازای هر واحد هزینه صرف شده برای ایمنی 4 تا6 واحد سود عاید سازمان‌ها خواهد شد. علاوه بر این‌ها، همگام با ورود به شهرها نیز با حوادث و خطرات متعددی روبه رو می‌شویم که در نگاه اول نمی‌توان تقسیم‌بندی خاصی برای آن ارائه نمود. عمده این حوادث را می‌توان خطر ریزش ساختمان، تصادفات، سقوط از ارتفاع، سقوط در داخل چاه، ریزش زمین، آلودگی‌های صوتی و رادیویی، ریزش پل‌ها، ورود گرد و غبار آلوده به هوای شهر، آلودگی‌های مربوط به هوا، مشکلات ترافیک، ریزش داربست، خطر گاز گرفتگی، آتش‌سوزی، شکستن شاخه‌های درخت، خطر افتادن برج‌ها، زلزله، خطرات بهداشتی مثل موش، جانوران موزی، دفع زباله و ... دانست. در این راستا، نگرش حاکم بر سازمان‌های کشورهای توسعه یافته به این باور رسیده است که بکارگیری خدمات متخصصان، تکنولوژی و فن‌آوری روز در ایجاد سامانه‌ای که در آن بهداشت، ایمنی و محیط زیست را به طور یکپارچه مدیریت کند می‌تواند از بروز حوادث فاجعه بار در مدیریت شهری جلوگیری کرده و یا شدت پیامدهای حاصل از آن را به حداقل ممکن کاهش دهد.